Met veel plezier heb ik allerlei boeken van Georges Simenon gelezen, vooral zijn detectives met commissaris Maigret. Zo raakte ik ook geïnteresseerd in het turbulente leven van deze auteur. Hij was met zijn eerste vrouw Tigy algehele wederzijdse seksuele vrijheid overeengekomen en hij maakte daar ruimschoots gebruik van: hij was seksueel onwaarschijnlijk actief. Niettemin was er de fatale ontmoeting met Denyse die zijn tweede vrouw zou worden. “Wanneer men beziet hoe Simenon werd aangetrokken door Denyse, is het of men kijkt naar een man die een afgrond nadert en zich langzaam naar voren buigt, totdat hij zijn evenwicht verliest en zichzelf vernietigt.” [P.Marnham, De man die Maigret niet was].
Vele factoren hebben hierbij uiteraard een rol gespeeld, die ik allemaal ter zijde laat behalve het mijns inziens beslissende en nooit genoemde feit: haar naam Denyse, door Simenon veranderd in Denise, gewoonlijk afgekort tot Dé, en in zijn latere boeken [bv. Mémoires intimes] genoteerd als D. Wie heette ook weer zo? De vader van Simenon: Désiré, eveneens afgekort als Dé. De voor Simenon onweerstaanbare aantrekkingskracht van deze vrouw zat in haar naam, die verwees naar de door hem aanbeden vader Dé. Het onbewuste heeft Simenon een lelijke streek geleverd, want het is uitgelopen op vijandschap en tragiek.