Narratief paradigma

Ieder mens heeft een verhaal te vertellen over zijn of haar leven en daartoe zal een bepaalde ordening in de ervaringen aangebracht moeten worden: indrukwekkende gebeurtenissen en invloedrijke omstandigheden uit het verleden, de uitdagingen en problemen in het heden, en de hoop en de angst met betrekking tot de toekomst moeten in een voor de persoon min of meer samenhangend geheel vervat worden. Het verhaal zorgt voor structuur door het leggen van temporele, ruimtelijke, causale en intentionele verbanden. Persoonlijke identiteit is zo gezien op te vatten als een narratieve identiteit, die in het vertellen van zelfverhalen steeds opnieuw gepresenteerd en geproduceerd wordt. Men zou een psychoanalyse kunnen beschrijven als het vertellen en construeren van zelfverhalen. [PD] Zie Constructie in de analyse