Psychoanalytisch Woordenboek

Taboe

  • Duits: Tabu, das
  • Frans: tabou

Het onberedeneerde, niet logisch verklaarbare verbod om iets bepaalds aan te raken; aanraken betekent automatisch en magisch gestraft worden. In de psychoanalyse heeft de term burgerrecht gekregen door Freuds tekst ‘Totem en taboe’ (1912-13a). Freud merkt daar op: ‘Het hoofd- en kernverbod van de neurose is, zoals bij het taboe, het verbod tot aanraken’ (6: 42). Zie ook Vadermoord.

Literatuur

  • Freud, S. (1912-13a) ‘Totem en taboe’, Werken 6: 11, 15-167.
Verder op psychoanalytischwoordenboek.nl: