(1896-1971) Engelse kinderarts. Hij was tien jaar in analyse met James Strachey, later nog zes jaar bij Joan Rivière. Zijn beide analytici waren dus bij Freud zelf in analyse. Hij werd sterk beïnvloed door Melanie Klein, maar legde meer nadruk op omgevingsfactoren dan zij en hij was geen lid van de Kleingroep maar van de Middengroep. Het kind moet altijd gezien worden in relatie tot de moeder. Hij geldt als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van de objectrelatietheorie. Sommige van zijn termen zijn ingeburgerd zoals false self, good enough, transitional object, the capacity to be alone, compliance et cetera. Veel van zijn geschriften werden postuum gepubliceerd; zijn bekendste boek is Playing and reality.
Literatuur
- Abram, J. (1996) The language of Winnicott. A dictionary of Winnicott's use of words. Karnac, Londen.
- Rodman, F.R. (2003) Winnicott. Life and work. Perseus Publishing, Cambridge/MA.
- Winnicott, D.W. (1971/1996) Playing and reality. Routledge, Londen/New York.