Constante conjunctie

Bion heeft dit concept geleend van de Britse filosoof Hume om te verklaren hoe een object of een feit kunnen verwijzen naar iets anders, alhoewel de ideeën die er impliciet in vervat liggen geen enkele relatie met elkaar hebben. Er is geen logisch, causaal verband om hun beider relatie te verklaren. Beide worden verbonden door een gemeenschappelijke ervaring, door het toeval, maar blijven met elkaar geassocieerd. Twee elementen staan in een constante conjunctie wanneer we het ene element kunnen afleiden uit de aanwezigheid van het andere en dit op grond van de particuliere ervaring die de beide elementen omgeeft. De constante conjunctie heeft een betekenis die we kunnen representeren als PS↔D: samen met het geselecteerde feit is het datgene wat de interactie tussen de paranoïde-schizoïde en depressieve posities bepaalt. [MH]