Verslaving

Verslaving is een chronische hersenziekte met een destructieve leefstijl voor de patiënt en diens omgeving. De ziekte kan het best beschouwd worden vanuit een BioPsychoSociaal perspectief. Het risico voor de ontwikkeling van verslaving is multifactorieel: genetische kwetsbaarheid, vroegkinderlijke traumatisering, persoonlijkheidsontwikkeling en actuele omgevingsfactoren.

Neurobiologisch is er bij verslaving een disbalans tussen de hersensystemen die te maken hebben met beloning, motivatie of aandrift, geheugen en controle. In samenhang hiermee treedt er een verminderde tolerantie op voor negatieve affecten en schiet de respons inhibitie tekort. Op gedragsniveau leidt dit tot een disbalans tussen ‘approach’ en ‘avoidance’ van psychoactieve stoffen, met als resultaat continuering van gebruik. Het middel zelf heeft niet zelden de kwaliteit van een object representatie die het moeilijk maakt om er los van te komen. Van Freud zijn geen studies in verslaving bekend; misschien omdat hij zelf verslaafd was aan roken. [CdJ]