Act

Lacan maakt onderscheid tussen gedrag als iets wat ook de dieren vertonen en de act die symbolisch is en zodoende het privilege van de mens. De act is voor hem dan ook een ethisch concept. In de psychoanalytische behandeling wordt het subject geconfronteerd met de plicht (ook) de verantwoordelijkheid op te nemen voor onbewuste inhouden die in zijn handelen tot uiting komen. Zo neemt bijvoorbeeld Oedipus de verantwoordelijkheid op zich voor misdaden (incest en vadermoord) die hij geheel onwetend heeft verricht. Ook de psychoanalyticus neemt van zijn kant verantwoordelijkheid voor zijn act zoals deze tot uiting komt in zijn interventies binnen de behandeling. Hij laat zich daarbij leiden door het zogenaamde ‘verlangen van de analyticus’ dat gericht is op het zo ver mogelijk tot voleindiging brengen van het psychoanalytische proces. [MK]