(1870-1937) Vanaf het begin, in het najaar van 1902, was deze arts deelnemer aan de Psychologische Mittwoch-Gesellschaft, de voorloper van de Weense Vereniging voor Psychoanalyse. Hij legde sterke nadruk op de compensatieneurose, agressie, sibling rivalry (rivaliteit tussen broers en zussen) en het mannelijk protest. In 1911 verliet Adler met een aantal medestanders de psychoanalytische beweging en werd hij de grondlegger van de Individualpsychologie. Voor het verloop van die strijd en de redenen ervan zie Freud (1914d) en Handlbauer (1990). Fischer Verlag in Frankfurt geeft Adlers boeken (weer) uit in pocket. Sommige zijn (lang geleden) in het Nederlands vertaald, onder andere zijn betrekkelijk systematische werk Menschenkenntnis. Zie www.individualpsychologie.nl
Literatuur
- Adler, A. (1932) Menschenkennis. Bijleveld, Utrecht.
- Bruder-Bezzel, A. (1999) Geschichte der Individualpsychologie. Vandenhoeck & Ruprecht, Göttingen.
- Freud, S. (1914d) ‘Over de geschiedenis van de psychoanalytische beweging’, Werken 6: 356, 359-416.
- Handlbauer, B. (1990) Die Adler-Freud-Kontroverse. S. Fischer, Frankfurt am Main. Engelse uitgave: The Freud-Adler controversy. Oneworld, Oxford, 1995.