(Wenen 1905 – 1997) Oostenrijks neuroloog en psychiater die als professor verbonden was aan de universiteiten van Wenen en Harvard. Frankls werk is getekend door zijn ervaringen in de nazi-concentratiekampen; hier ontdekte hij dat de mens, zelfs in de meest absurde en onmenselijke situaties, een zin aan zijn bestaan kan geven; daardoor kan hij overleven in zulke situaties. Vanuit dit gegeven ontwikkelde Frankl de logotherapie, een vorm van existentiële analyse, tevens bekend als de derde Weense school. De neurose is, volgens Frankl, het product van een gefrustreerde wil-tot-betekenis. Hij zette zich niet af tegen Freud, maar integreerde diens inzichten in het eigen denken. (KN)
Literatuur
- Frankl, V. (1978) De zin van het bestaan. Een inleiding tot logotherapie.Donker, Rotterdam.
- Frankl, V. (2005-2008) Gesammelte Werke. Böhlau, Wenen.