- Duits: Bindungsrepräsentation, die
- Frans: représentation de l’attachement
Dit verwijst naar de wijze waarop een volwassene over zijn of haar eigen gehechtheidservaringen (zie Gehechtheid) in de jeugd vertelt. In het – semigestructureerde – gehechtheidsbiografisch interview wordt gevraagd naar de relatie met de ouders in de kindertijd, naar trauma’s én naar de huidige relatie met de ouders. Een “veilig gehecht” of “autonoom” persoon vertelt geloofwaardig over een fijne, normale jeugd en liefdevolle ouders of vertelt open en met gevoel, maar wel objectief over een nare jeugd. Een “onveilig-gereserveerd” persoon vertelt ongeloofwaardig, zonder ondersteuning met concrete herinneringen over een fijne jeugd en liefdevolle ouders en idealiseert de ouders. Deze persoon weet zich vaak weinig te herinneren en/of bagatelliseert gebeurtenissen. Anderen, die nog actief boos zijn in het interview en het doel en verloop van het interview uit het oog verliezen, worden “onveilig-gepreoccupeerd” genoemd. Ook bij volwassenen is er een groep (analoog met de gehechtheidsstrategie van het heel jonge kind) die desorganisatie en desoriëntatie toont in het spreken over gebeurtenissen. Bij deze groep is er meestal sprake van onverwerkt verlies of andere trauma’s. [MDM]