(Wenen 1884 – New York 1939) Zijn oorspronkelijke naam luidde Rosenfeld. Hij maakte in 1905 via zijn huisarts Adler kennis met Freud, die hem in staat stelde gymnasium en universiteit te volgen. Hij werd bezoldigd secretaris van de Weense Psychoanalytische Vereniging, dus scribent van de notulen (Nunberg & Federn, 1975/1981). In 1912 werd hij doctor in de filosofie (dat wil zeggen letteren en psychologie) en hij ontwikkelde zich tot rechterhand van Freud en tot psychoanalyticus (zonder eigen leeranalyse). Hij was lid van het Geheime Comité, directeur van de Uitgeverij, redacteur van het Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse en van Imago. Het bekendste boek van deze succesvolle auteur, Das Trauma der Geburt, dateert uit 1924. Daarin noemt hij de separatie van de moeder het grondthema van iedere analyse met de geboorte als paradigma: de eerste angstige, traumatische gebeurtenis. Hij was ook van mening dat een analyse veel korter kon. Dit boek vormde de aanleiding tot de breuk met Freud en de psychoanalytische beweging. Rank vestigde zich in Parijs, later in de Verenigde Staten, waar hij een maand na Freud overleed.
Literatuur
- Lieberman, E.J. (1985/1993) Acts of will. The life and work of Otto Rank. The Free Press, New York.
- Nunberg, H. & Federn, E. (red.) (1962 e.v.) The minutes of the Vienna Psychoanalytic Society. International Universities Press, New York.