Liefde

‘Onze genezingen zijn genezingen door liefde,’ merkte Freud meer dan eens op (Nunberg & Federn, 1962, 30-1-1907 en in de brief aan Jung van 6-12-1906). Dit betekent dat de hechting aan de analyticus, de overdracht (en de duiding daarvan), het instrument van de kuur vormen en soms de kuur zelf. Freud benadrukte dat liefde niet kan worden losgemaakt van seksuele drift. Ter nuancering, om duidelijk te maken dat love niet enough is, een citaat van Winnicott: ‘Feitelijk “geneest” liefde niet in maatschappelijk werk of in psychoanalyse. Therapie van een dergelijke eenvoudige soort is alleen van toepassing als wij pleegouders zijn of huismoeders, en wij hebben niet dat type werk gekozen, noch zijn wij daar (waarschijnlijk) geschikt voor. In maatschappelijk werk (evenals bij psychoanalyse) komt door bepaalde factoren, zoals betrouwbaarheid, objectiviteit over een bepaalde periode, een gespecialiseerde omgeving tot stand, waarin heel complexe interne factoren in het individu en tussen de verschillende individuen in de cliëntgroep herschikt kunnen worden. Dat “goede” (of ik zou zeggen “goed-genoeg”) klimaat stelt een cliënt in staat zijn relatie te herzien tot omgevingen die niet goed (of goed-genoeg) waren of leken te zijn’ (Winnicott, 1987, 141). Zie ook Psychotherapie.